در شرایطی که بعضی از خواص دچار ترس و نگرانی از آینده کشور شده و به فکر خواهش
و التماس از کشور های اروپایی بودند .
رهبر عزیز ما طی واکنشی مقتدرانه خروج سفرای کشور های اروپایی را بسیار کم اهمیت دانست
و این بحران را فرصتی برای شناخت دولت های مستقل و به اصطلاح بزرگ عالم در دنیا دانست .
آقای ما در اون برهه حساس به جای شاخ و شانه کشیدن برای دولت آلمان که به ظاهر در صف
دشمنی با ایران قرار گرفته بود ، چشم ها را متوجه عروسک گردان صحنه یعنی دولت آمریکا
کرد و برای تنبیه دولت آلمان با اقتدار فرمود چون در این قضیه ، آلمان اینگونه رفتار کرده است
و سفرا رفتند ، اگر سفرای دیگر می خواهند بیایند ، بیایند ولی سفیر آلمانی باید بعدا بیاید و حق
ندارد با آنان برگردد .
و اتفاقا همین هم شد . دولت های اروپایی به بهانه تغییر دولت ایران در سال 76 یکی پس از
دیگری خود را به تهران بازگردانده و سفیر دولت آلمان آخرین فردی بود که بعد از رایزنی
فراوان به ایران بازگشت .
بدین ترتیب به جای بحرانی که قرار بود در روابط دیپلماتیک ایران به وجود آید جایگاه اقتدار
ایران ارتقا یافت و این کار هم جز با راهنمایی حضرت آقا سید علی خامنه ای ( مدظله العالی )
به انجام نمی رسید .
